Uchwała Nr VIII/42/95 Rady Gminy i Miasta w Mirosławcu z dnia 27 kwietnia 1995 r. w sprawie ustalenia szczegółowych zasad wykonywania czynności wypalania słomy i pozostałości roślinnych na polach

UCHWAŁA NR VIII/42/95
RADY GMINY I MIASTA MIROSŁAWIEC
z dnia 27 kwietnia 1995 r.
w sprawie ustalenia szczegółowych zasad wykonywania czynności wypalania słomy i pozostałości roślinnych na polach

Na podstawie art. 40 ust. 3  ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym  (Dz.U. nr 16 poz. 95 z późn. zmian.) oraz art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. Nr 81 poz. 351) i § 69 ust.1 i 2 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 31 listopada 1992 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. Nr 92 poz. 460) Rada Gminy i Miasta w Mirosławcu uchwala co następuje:

§ 1. Postanowienia ogólne

1. Wypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach, zwane dalej czynnościami wypalania jest dopuszczalne w odległości  co najmniej:
    a) 150 m od lasów oraz zboża na pniu,
    b) 100 m od:
        - dróg publicznych i torów kolejowych
        - zabudowań i miejsc ustawienia stogów i stert,
        - instalacji gazowej i kanalizacyjnej,
    c) 30 m od urządzeń i przewodów elektrycznych.
2. Właściciel, użytkownik, dzierżawca pola, na którym dokonywana jest czynność wypalania obowiązany jest  do zapewnienia nadzoru miejsca wypalania i ponosi odpowiedzialność za ewentualne skutki czynności wypalania.
3. Czynności wypalania należy wykonać w sposób nie powodujący zakłócenia w ruchu drogowym.
4. Zabrania się dokonywania czynności wypalani:
    a) w dwóch i więcej miejscach jednocześnie,
    b) w przypadku ogłoszenia na terenie gminy klęski żywiołowej,
    c) w niesprzyjających warunkach pogodowych,
    d) w odległości co najmniej 100 m od osi przebiegającego gazociągu przez teren gminy.

§ 2. Warunki bezpieczeństwa w miejscu wypalania

1. Czynność wypalania powinna być wykonywana na gruncie i podłożach niepalnych.
2. Wokół wyznaczonych miejsc wypalani należy wykonać i utrzymać zmineralizowaną powierzchnię o szerokości co  najmniej w odległości od ich obrysu, pozbawioną materiałów palnych.
3. W odległości 10 m od miejsca, gdzie wykonuje się czynność wypalania powinien znajdować się sprzęt umożliwiający skuteczną likwidację wszelkich źródeł pożaru.
4. Punkt ze sprzętem powinien być wyposażony co najmniej w 2 beczki z wodą o pojemności 200 l każda i 4 wiadra.
5. Dopuszcza się stosowanie innego środka gaśniczego niż woda, przeznaczonego do gaszenia pożarów grupy A ( w których występuje zjawisko spalania żarowgo).
6. Zamiast podręcznego sprzętu gaśniczego miejsce wypalania może - na warunkach ustalonych między zainteresowanymi stronami - nadzorować jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej. nadzór jednostki OSP nie zwalnia właściciela ( użytkownika, dzierżawcy, zarządcy) pola od odpowiedzialności określonej w § 1 pkt 2 uchwały.

§ 3. Organizacja wypalania

1. Przed rozpoczęciem czynności wypalania właściciel, użytkownik, zarządca, dzierżawca pola jest obowiązany:
    a) ocenić zagrożenie pożarowe w rejonie, w którym wypalanie będzie wykonywane,
b) ustalić rodzaj przedsięwzięć mających na celu nie dopuszczenie do powstania i rozprzestrzeniania się pożaru lub wybuchu,
c) w przypadku nieobecności wyznaczyć osobę odpowiedzialną za zabezpieczenie miejsca po zakończeniu wypalania,
d) nie używać materiałów niebezpiecznych pożarowo do zapalenia i rozniecania słomy i pozostałości roślinnych,
e) zawiadomić Nadleśnictwo oraz miejscową jednostkę Ochotniczej Straży Pożarnej a w miejscowościach, w których nie ma OSP - sołtysa.

2. W celu przeprowadzenia czynności wypalania w przypadku zwózki słomy i pozostałości roślinnych, należy wyznaczyć miejsce o powierzchni nie większej niż 10 m². Zgromadzona słoma i pozostałości roślinne nie mogą być składowane na wysokości powyżej 1 m od poziomu terenu.
3. Wypalanie słomy pokombajnowej oraz innych pozostałości roślinnych (bez zwózki) może odbywać się na obszarze do 2500 m²
4. Czynność wypalania może być prowadzona na obszarze większym niż podany w pkt 2 i 3 pod warunkiem podziału terenu na sektory. Wielkość jednego sektora nie może przekraczać norm ustalonych  w pkt 2 i 3 a granice poszczególnych sektorów muszą być zmineralizowane, pozbawione materiałów palnych.
5. Wypalanie może odbywać się tylko w jednym sektorze. Wypalanie następnych sektorów może być prowadzone po uprzednim zakończeniu wypalania w sektorze poprzednim i całkowitym wygaszeniu ognia.
6. Odległość pozostałej słomy i pozostałości roślinnych od miejsca wypalania nie może być mniejsza niż 3 m.

§ 4. Postanowienia końcowe

1. Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Gminy.
2. Uchwala wchodzi w życie z dniem 20 maja 1995 r. po jej uprzednim ogłoszeniu na tablicy ogłoszeń w Urzędzie Gminy i Miasta i na tablicach ogłoszeń w sołectwach.